چرا   اگر زنى دامنش به بى‌عفتى آلوده شد بستگان او احساس ننگ مى‌کنند، ولى در ‏مورد مرد   این چنین نیست؟   
 مرحوم علامه طباطبایى (رضوان اللَّه علیه )مطلبى را در تفسیر شریف المیزان دارد که مى‏فرماید: هنوز ‏رسوبات جاهلیت درجامعه رواج دارد،یعنى جامعه،جامعه اسلامى است،امافکر،فکرجاهلیت است.

در جامعه کنونى این چنین است که اگر مردى آلوده شود بستگان مرد احساس ننگ نمى‏کنند ولى اگر ‏زنى آلوده شد اعضاى خانواده احساس ننگ مى‏کنند و چه بسا اقدام به قتل او نمایند - چنانچه در روزنامه ‏ها ‏و مجلات به امثال این اتفاقات برمى‏خوریم - آیا این فکر، غیر از فکر جاهلیت است؟ آیا این غیرت، غیرت ‏جاهلیت است یا غیرت دینى؟ البته مسلمان باید احساس ننگ بکند اما مشترک، نه متفاوت، باید به طور ‏یکسان غیور باشند.‏
‎ ‎بی غیرتى مطابق فرهنگ منحط غرب است، تبعیض در غیرت هم، همان فرهنگ منحط جاهلى است ‏آنچه که مطابق با فرهنگ اسلام است تعادل در غیرت است.‏

‎ ‎

متأسفانه ما، اسلامى سخن مى‏گوییم، اما جاهلى مى‏اندیشیم و اندیشه جاهلى خود را به حساب ‏اسلام ناب مى‏گذاریم، بى‏ غیرتى را درباره مردها، از فرهنگ غرب و غیرت داشتن در مورد زنها را از فرهنگ ‏جاهلیت اخذ مى‏کنیم و این دو را باهم جمع کرده و به حساب اسلام ناب مى ‏گذاریم و بعد گمان مى‏کنیم که ‏اسلام بین زن و مرد فرق قائل شده است. این که در بیانات حضرت امیر(سلام‏ اللَّه علیه) آمده است که‏‎:«‎ولبس الاسلام لبس الْفرو مقلوباً»‎ ‎یعنى اسلام به صورت یک پوستین وارونه، پوشیده شد تا شناخته نشود،سرّش همین است. در بسیارى از موارد برخى مسائل را از بیگانه هاى غرب و برخى را از رسوبات جاهلیت گرفته‏ ایم و این ‏معجون را به صورت اسلام درآورده و گفتیم که این، نظر اسلام است در حالى که وقتى به قرآن مراجعه ‏مى‏کنیم مى‏بینیم:

 قرآن مى‏فرماید:‏ «‎الزّانیة والزّانى فاجلدوا کلّ واحد منهما مائة جلدة ولا تأخذکم بهما رأفةٌ فى دین اللَّه».‏‎ ‎زن و مرد زناکار را هر یک صد تازیانه بزنید و در اجراى حکم خدا نسبت به آنان شما را رأفت فرانگیرد.‏
‎ قرآن ‎مى‏فرماید: نه درباره مرد آلوده مسامحه کنید و نه درباره زن.

در مورد سرقت نیز قرآن مى‏فرماید: «‎السّارق والسّارقة فاقطعوا أیدیهما جزاءً بما کسبا نکالاً من اللَّه».‏‎ ‎دستان مرد و زنِ دزد را ببرید به سزاى آنچه کرده ‏اند به عنوان کیفرى از جانب خدا‎.‎
‎ ‎این که در مورد سرقت ممکن است از زن بگذریم ولى از مرد نمى‏ گذریم و در مسأله آلوده دامن شدن، ‏به عکس عمل مى‏کنیم، هر دو، تبعیض و ناشى از افکار و اندیشه ‏هاى جاهلانه است. این التقاط و رسوب ‏جاهلى، با آن میراث فرهنگ غلط و منحط بیگانه یک مجموعه‏اى به صورت اسلام درآورده است که اگر کسى ‏با این دید و اعتقاد به سراغ اسلام ‏شناسى برود خیال مى‏کند اسلام بین زن و مرد فرق گذاشته است و اگر ‏هم بخواهد امتیاز آنها را جستجو کند یا در ارث جستجو مى‏کند، یا در دیه تحقیق مى‏کند. مقام زن را باید در ‏انسان‏ شناسى جستجو کرد، نه در دیه و ارث.‏
‎ ‎عظمتى را که دین براى زن قائل است همان عظمتى است که براى انسان قائل شده است‎.‎
‎ ‎حتى در خصوص مسائل اقتصادى نیز قرآن اشاره مى‏فرماید که زن و مرد مستقلند، گرچه اگر مى‏فرمود: ‏هر کسى مالک کسب خود مى‏باشد کافى بود و لیکن براى این که رسوبات جاهلى را‎ ‎بزداید مى‏فرماید‎:‎«للرّجال نصیبٌ ممّا اکتسبوا وللنّساء نصیب ممّا اکتسبن».‏‎ ‎زن در اقتصاد مستقل است و مرد نیز در اقتصاد مستقل است.

 لذا براى این که به عظمت مقام زن پى ‏ببریم، در قدم اول باید از اندیشه جامعه جاهلیت‏ زدایى کنیم و بگوییم آنچه را که شما معتقدید، نظر اسلام ‏نیست‎.‎